In tegenstelling tot bij Micr-O is er géén kaartenwissel (met verandering van schaal van de kaart). Wel worden meerdere vlaggetjes gehangen in een Macr-O zone. Enkele zijn echte posten, andere valse (dummy posten zoals bij Micr-O). De loper moet de juiste post vinden aan de hand van de postenbeschrijving. Het grote verschil is nu dat niet elke loper in de Macr-O zones dezelfde post heeft, dus dat niet enkele loper dezelfde omloop aflegt. Het resultaat aan een post zie je op de schets.

De Macr-O posten kunnen overal in de wedstrijd voorkomen en ze worden (op de postenbeschrijving) per Macr-O zone aangeduid met de letters A, B, C, enz. Alle vlaggetjes in een Macr-O zone worden gemerkt met de overeenstemmende letter (i.p.v. een controlenummer). De lopers mogen slechts één post knijpen in een Macr-O zone, zoniet worden ze gedeclasseerd. Een gemaakte fout geeft aanleiding tot een strafronde van ongeveer 30". In dit voorbeeld waren alle vlaggetjes gemerkt met een letter. De roze posten waren de echte posten, de blauwe was vals.

Het feit dat niet iedereen dezelfde omloop doet, is een mogelijke bron van oneerlijkheid. Enkele seconden kunnen op wereldniveau een groot verschil maken. Daarom worden volgende regels naar voor geschoven om toch een eerlijke wedstrijd te garanderen:

• Het maximale verschil in lengte van de omlopen tussen de verschillende lopers mag niet meer dan 10 meter bedragen.
• De moeilijkheidsgraad van de verschillende posten moet gelijk zijn.
• Het type van terrein moet hetzelfde zijn naar de posten en ervan weg.

De lopers kunnen aan de Macr-O posten dus uit elkaar gaan omdat ze verschillende posten hebben of omdat ze niet weten dat ze dezelfde omloop hebben. Ze kunnen ook uit elkaar getrokken worden als de strafronden gelopen moeten worden na 2/3 wedstrijd (nadien zijn er dan natuurlijk géén Macr-O posten meer). Het feit dat de lopers niet allemaal dezelfde omloop hebben blijft wel de grootste hinderpaal opdat Macr-O zou doorbreken.