In uitzonderlijke gevallen worden posten in het terrein (niet op paden) geplaatst (in grote wedstrijden is daar de toestemming van de IOF voor nodig). In alle andere gevallen heeft het verlaten van de paden de diskwalificatie tot gevolg. Baanleggers zouden de omlopen zo moeten leggen dat het breken van deze regel een minimale winst zou kunnen opleveren.

De kaart wordt meegenomen in een speciale draaibare houder die op het stuur van de fiets bevestigd wordt. Er bestaan diverse modellen, hiernaast slechts één voorbeeld. Op de site van de Belgische MTB-O vind je hier meer informatie over(http://home.scarlet.be/~goosse22/1327337.htm).

Opmerking: een fietscomputer mag gebruikt worden op voorwaarde dat hij geen ingebouwde GPS heeft. De deelnemer mag wel gereedschap en reserve-onderdelen meenemen.

Natuurlijk moet je de kaart kunnen oriënteren en net zoals bij de klassieke vorm moet je recht voor je uit werken (zie ).

De kaart zit in een draaibare houder. Je kan dus een kompas op deze houder plaatsen. Anderen verkiezen een model dat op de hand gedragen kan worden.

Opmerking: MTBO is een relatief jonge variante. Het eerste wereldkampioenschap had pas plaats in 2002 in Frankrijk.

Voor alle duidelijkheid kan je de verschillen nakijken in een vergelijkende tabel. Je kan zien dat de kaarttekenaars er goed met hun gedachten bij moeten blijven om niet te zondigen tegen de regels.

Hieronder een vergelijking tussen een klassieke O-kaart en een aangepaste MTBO versie.

Het is duidelijk dat bij deze variante een dicht wegen- en padennet het wegkeuzeprobleem zal vergroten waardoor de wedstrijd aanzienlijk interessanter wordt en niet enkel fysiek en MTB-vaardigheden de doorslag geven.